De OR mag met de bestuurder een sociaal plan afspreken als de werkgever meerdere werknemers moet ontslaan vanwege bedrijfseconomische redenen. Uit een recente rechtszaak bleek echter dat de rechter de afspraken uit het sociaal plan met de OR niet hoeft te volgen.
In een rechtszaak wilde de werkgever een OR-lid ontslaan vanwege bedrijfseconomische redenen. De OR en de bestuurder hadden samen een akkoord bereikt over het sociaal plan, maar het OR-lid dat via het afspiegelingsbeginsel in aanmerking kwam voor ontslag vond dit sociaal plan te karig. In het sociaal plan was afgesproken dat boventallige werknemers van 59 jaar of jonger – die zouden meewerken en instemmen met de beëindigingsovereenkomst – aanspraak konden maken op een vergoeding met een correctiefactor van 0,5. Voor werknemers van 45 tot 55 jaar was de correctiefactor op basis van de kantonrechtersformule 1,5. De werknemer vond een correctiefactor van 2 redelijk. De werkgever wilde geen vergoeding uitkeren, omdat de werknemer niet aan de beëindigingsovereenkomst had meegewerkt.
Geen ontslag op basis van OR-lidmaatschap
De rechter controleerde allereerst of het ontslag niet samenhing met het OR-lidmaatschap in verband met het opzegverbod. De werknemer bevestigde zelf al dat er geen inhoudelijk verband was tussen het OR-werk en het ontslag. Vervolgens wees de kantonrechter op een artikel in het sociaal plan waarin stond dat als er sprake zou zijn van een kantonrechtersprocedure, de kantonrechter de hoogte van de vergoeding zou bepalen. De kantonrechter oordeelde uiteindelijk dat het sociaal plan niet zou worden gevolgd, omdat het niet in overeenstemming was met de aanbevelingen van de Kring van Kantonrechters.
Sociaal plan afsluiten met representatieve vakorganisaties
Het sociaal plan was namelijk met de OR overeengekomen en niet met representatieve vakorganisaties. Was het sociaal plan met representatieve vakorganisaties afgesloten, dan was het sociaal plan wel bepalend geweest voor het vaststellen van de ontslagvergoeding. Op basis van de aanbevelingen van de Kring van Kantonrechters stelde de kantonrechter de correctiefactor op 1. De werkgever had nog wel de keus om zijn verzoek om ontbinding van de arbeidsovereenkomst in te trekken, maar anders moest hij de ontslagvergoeding met een correctiefactor van 1 gewoon betalen.
Bron OR Rendement